ELIPOLE

Za starego piyrwyj, kej fotografije sie robiyło srogimi fotoaparatami na kliszach i wywołowało we miksturach ze metalicznym strzybrym, żyła sie mało dziouszka, co sie mianowała Elżbietka. Miała ryszawe wosy, była moc niygrzeczno i czynsto rada tōmpała nōżkami.

 

Jedyn roz ciynżko zachorowała i dugi czas musiała przepyndzić zawarto we ôlbrzimim, czornym, przeznaczōnym do rymōntu lazarycie. Wszyjsko sie tam walyło, farba ôdchodziyła ôd ścian, a aufcugi sie trzynsły i zgrzipiały. Chudo dziouszka we brylach niy miała tam żodnego, z kim by mogła co popochać i sie pośmioć, ale, że nic sie niy boła, czynsto w nocy wymykała sie ze lazarytowego zalu. Rada tedy szpacyrowała bez ciymne siynie i marziła, iże jak by ino miała przi sobie norzyńdzia, to by wyrymōntowała cołki tyn lazaryt – dokryńciyła by wszyske szrubki, podolepiała kachelki, pōmalowała ściany.

 

Po poru latach, jak Elżbietka wyrosła już na modo, piykno dzioucha, to dochtory poradziyli ja wylyczyć tak, iże mogła wrōcić do szkoły i do dōm. Zmiyniyła sie już we do kna inkszo dzioucha aniżeli wczaśnij: grzeczno i mōndro. A że chciała nadrobić stracōny czas, to pilnie sie uczyła, a po lekcyjach uszyła sie ze starych, sztruksowych galot taśka. Taśka była fest fajno, miała pora przegrōdek i ôsobny plac na portmanyj.

 

Elżbietka, a po prowdzie srogo Ela, zainteresowała sie tyż fotografijōm. Zapisała sie do szkoły, kaj sie uczyła, jak je zbudowany fotoaparat i jak trza sztalować te wszyske knefle, coby fotografijo wyszła dobrze naświetlōno i ôstro, jak wywołować fotografije we roztōmajtych miksturach we izbie zwanyj ciymniōm.

 

W czasie tych trocha tajymnych zajyńć poznała karlusa, co mu było Krzyś. Dycki bōł uśmiychniynty, nosiōł rukzak, co w nim mioł karta i marzōł ô tym, coby zwiedzić cołki świat.

 

Ôdtōnd Ela i Krzysiek wszyndy chodziyli razym, a ôna w gyszynku uszyła mu na maszinie posek na fotoaparat. Zaczli razym wandrować po hołdach, starych niyczynnych werkach i spinali sie na barzo wysoke kōminy. Niy wiadōmo, kedy sie we sobie zamiyłowali, i chocioż niy mieli pijyndzy na przijyńcie, postanowiyli nabrać ślubu. Ela sama uszyła sie klajd na ślub, a wesele narychtowali ze pōmocōm kamratōw.

 

Ela nigdy sie niy rozestowała ze taśkōm, co w nij kryła rozmajte skarby czynsto do czegoś spōmocne. Bez tyn przikłod kedy jechali do ślubu we aucie zepsuł sie i wypod blinker, a tedy ôna niyzawodnie wyciōngła z jednyj ze przegrōdek piyńć szrubek i jedyn szraubyncyjer, co nim go sprawiyła.

 

W taśce miała dycki barzo czysto, tōż niy było tam nic abfalōw, siedym kaugumōw potrzebnych do podlepianio kachelkōw we lazarycie abo poczestowanio znajōmych, sztyry przibory do pisanio - filer, dugopis, flamaster i blajsztyft, co nim podpisali akt ślubu, jak tyż siedym metrōw sznōrki dlo przigody.

 

Byli moc szczyńśliwi i czynsto sie przekludzali.

 

Kedy na świecie dzioło sie coś ciekawego, to Krzyś wybadowoł na karcie, kaj to je, i zaroz tam jechali, robiyli fotografije abo filmowali, a potym sebrane materyje wysyłali do cajtōngōw i telewizyji. Coby warcij dotrzeć na plac Krzyś nawet sie nauczōł lotać fligrym. Na sztrekach rajzōw poznowali barzo moc ludzi, co ich chyntnie zaproszali do dōm. Radzi spali we celcie, a przi fojerze śpiywali śpiywki przi klangu gitary.

 

Ela dycki była narychtowano na rozmajte niyspodziane sytuacyje, co im sie mogły trefić. We drugij przegrōdce swojij taśki trzimała jedna taszynlampa, dziewiyńciowoltowo bateryjo, trzi przirzōndy do szycio do przigody, jak by sie rukzak rozerwoł: jegła, nitka, metrōwki, trzi zicherki i sztyry patyczki do uszōw jak tyż jedyn scyzoryk zdatny na biwaku.

 

Ela i Krzyś, niystety, niy mieli swojich dzieci bez to żyli z dnia na dziyń. Ela we swojij taśce z rozmajtymi rzeczami miała tyż mało przegrōdka na portmanyj, co do niego wciepowała klepoki.

 

Jedyn dziyń, jak byli fest daleko ôd dōmu, to Ela barzo ciynżko zachorowała i ôdtōnd musiała cołki czas leżeć w łōżku. Społym ś niōm zachorowoł cołki świat – ludzie niy mogli sie nawiydzać, razym śpiywać i grać na gitarze przi fojerze. Za to wysyłali Eli brify i kartki ze ôpisanymi gyszichtami i przigodami ze jejich życio, a Krzyś czytoł jij w łōżku ta korespōndyncyjo i pokazowoł na wyciōngniyntyj z rukzaka karcie, z jakij czyńści świata prziszła.

 

Co nojważniyjsze ôba ani na chwila niy traciyli dobryj launy. Ela, nawet jak leżała we łōżku, to bajstlowała i sprawiyła wszyske przedużacze do sztrōmu, ale tyż szyła na maszinie. Kedy brakło jij siył, coby to robić, to postanowiyła, iże za wszyske pijōndze, co uszporowała w małym portmanyjku, kupi srogi kōncek ziymie. Podarziło sie jij to bez internet, ale niy mogła pojechać go ôboczyć, bo czuła sie coroz słabij. Coby niy myśleć ô chorobie społym z Krzysiym snuli plany jak go zagospodarujōm i co na nim wybudujōm. Nazwali je nawet piyknie - ELIPOLE.

 

Niystety, Eli sie niy podarziło ôboczyć swojij ziymie.

 

Ale Krzysiu wziōn ze sobōm karta i – jak downij we dwoje – teroz sōm pojechoł na ELIPOLE. Pod ôlbrzimim kamyniym, co na nim leżoł, miyndzy trzyma wiyrzbami zakopoł w ziymi taśka ôd umiyłowanyj żōny. Gynau spamiyntoł wielość przedmiotōw, co nosiyła z sobōm. Spamiyntoł je w takim porzōndku coby tworziły spōłrzyndne na karcie to znaczy stopnie, minuty i sekundy 51*07'47” (3,33 m)˜N i 19*33'41” (11,1 m)˜E.

 

Kamracio ôd Ele i Krzysia na ELIPOLU zasadziyli kwiotki i strōmy naôbkoło kamynia, co pod nim leżała we ziymi taśka. Naôbkoło wyrōs przepiykny, bajeczny goj ze strōmami, co z jejich ôwocōw rychtowało sie szmakowite desery, kōmpoty, wina i nolywki. Ôbrało sie tam tyż ekstra plac na fojera, co przi nim szło grać na gitarze, tak jak Ela miała rada.

 

Do dzisiej kamracio, co czynsto nawiydzajōm tyn plac, jak siedzōm przi fojerze, niyroz mogōm ôboczyć nad jejich gowami przelatować fliger ôd Krzyśka i kiwać krzidłami, czym dowo znak, iże pamiynto ô Eli.

 

Lata mijajōm, świat sie zmiynio, strōmy sie robiōm coroz srogsze, a wiszōnce huśtawki społym ś niymi. Kożde dziecko, co jakimś cudym sie znojduje we goju przi kamyniu, wymyślo co samo by mogło wrazić do zakopanyj we ziymi taśki ôd Ele. Co mu sie może przidać, coby sie rady wiedziało we kożdyj sytuacyji.

 

A co Ty byś wraziōł do tyj taśki ???